Ik ging dus met mijn vriendin op vakantie. We waren in Spanje geweest en kwamen vanuit Spanje Portugal in. Ik wil eigenlijk vertellen over twee situaties, waardoor ik Portugal in het begin vond tegenvallen. Het gaat over de eerste twee indrukken die ik kreeg van Portugal.

Nou, zodra we Portugal in kwamen, ging het gelijk regenen. Toen reden we een berggebied in met alleen maar bochten. Ik heb in veel berggebieden gereden, maar nog nooit een gebied met zóóó veel bochten. Ik had nog nooit in mijn leven zo veel gestuurd.

Het was een lange weg van anderhalf uur en ik vond het erg intensief. Toen zei de navigatie dat we bijna uit het gebied waren. Ik dacht hè hè, eindelijk eruit! Toen zagen we dat de weg geblokkeerd was. De weg was ingestort en er lag een blok beton op de weg. Het enige wat we toen konden doen was dat hele eind weer terugrijden. Ik was toen al kapot. Het was het eind van de middag en ik was er helemaal klaar mee.

Spanje was heel relaxed geweest en toen dacht ik over Portugal aaaaarg wat een kutland. Blijkbaar stond er wel ergens een bord over dat de weg was afgezet, maar dat was een hele vage illustratie. Dusss…toen reden we terug.

Ik had het gevoel dat ik een stuur werd. Ik zei letterlijk: ‘Ik word nog eens een stuur’. Dat was eigenlijk een van de twee situaties. Voor die hele weg was ook al wat gebeurd. We reden toen we net in Portugal waren namelijk een dorpje in, omdat we even naar een supermarkt wilde. Er stonden borden die aangaven waar de supermarkt was en toen we die volgden kwamen we in een klein dorpje met hele smalle weggetjes waar mijn busje nauwelijks doorheen paste.

We volgden de borden het dorpje in, maar uiteindelijk was er geen supermarkt. We hadden wel back-up eten, maar het was toch vervelend. Toen wilden we weer weg rijden, maar de weg was geblokkeerd door een auto. Toen gingen we maar dezelfde weg terug. Maar dat mocht niet, want het was  eenrichtingsverkeer, maar we deden het toch.

Onderaan de weg was een agent. Die begon naar ons te wuiven. Ik dacht eerst dat hij bedoelde dat ik naar links moest, dus deed ik dat. Maar toen kwam ik er achter dat hij bedoelde dat ik mijn auto aan de kant moest zetten. Hij kwam rennend en op zijn fluitje blazend achter ons aan rennen. Het deed me wel denken aan de agent van dommel. Toen snapte ik wel dat ik mijn auto aan de kant moest zetten.

De agent was boos en we moesten papieren laten zien. Hij sprak een vrij onverstaanbare taal en de agent wilde ons maar niet snappen. We mochten uiteindelijk wel verder met heel veel sorry sorry sorry we zijn maar toeristen.

Die twee ervaringen op 1 dag zorgde er wel voor dat ik even dacht: ‘hadden we wel naar Portugal moeten gaan?’ Gelukkig stonden we uiteindelijk op een camping die ik echt de leukste camping ooit vond.