Tijdens mijn opleiding heb ik een minor gedaan. Daarvoor heb ik een reis gemaakt, die zoveel invloed heeft gehad op mijn keuzes.  In retroperspectief dan, want toen was het gewoon lollig eigenlijk. Heel interessant om dat te zien. Het was een minor Management en Creativiteit, lekker wazig, over hoe je innovatief kunt zijn.

Wij hebben een reis gemaakt door Oost Europa, en ik kende de mensen niet echt. Maar we hadden hetzelfde idee: we waren op zoek naar avontuur. Met de camper reisden we door Oost Europa, en hebben een Twister spel gemaakt daar. We schreven artikelen voor een website om het te bekostigen. We beschrijven daarin hoe het leven was, en verkochten de advertentieruimte. Uiteindelijk hebben we zo de hele reis gesponsord gekregen.

We waren met veel verschillende mensen, een erg divers groep. Sommigen waren heel gestructureerd, anderen konden goed verkopen. Ik heb veel contacten gemaakt, het was erg interessant om op stap te gaan met een groep mensen die je niet kent. We hebben 10 steden gedaan ofzo. Rol je Twister spel uit, en zo leer je mensen wel kennen! We zijn 2 tot 3 weken op pad geweest. Zo interessant! En ook door Servië gereisd. Elk land heeft bijzondere verhalen.

Bijvoorbeeld mensen die de oorlog hadden meegemaakt, die wonen in steden met van die kapotgeschoten gebouwen.

Een toffe ervaring! Daarvoor deed ik heel erg wat iedereen verwachtte; studeren, opleiding enzo. Nu zie ik dat alles mogelijk is. Je hebt een idee en gaat er 100% voor. Dat is echt supertof, we gingen ervoor! Erg mooi ook om die gastvrijheid te zien. We mochten zo bij mensen blijven slapen, al kenden we ze net 1 dag. Zij hebben minder, maar daardoor geven ze meer. Je hebt niet veel nodig om gelukkig te zijn.

In de klas waren er veel die een reis wilden maken, maar wij waren de enige bij wie het is gelukt. Wij gingen er gewoon voor.  Bijvoorbeeld het huren van een camper is vrij lastig, aangezien je 25 jaar moet zijn en wij waren toen rond de 23 jaar ofzo. Toch hebben we een camper gevonden; er was een man die nog een oude camper had staan, en toen hij ons ontmoette stond hij wel toe dat we een betere versie mee mochten. De reis was maar 2,5/3 weken, maar je zit op elkaars lip en dat schept een band. We hebben nu nog contact. Maar wat een effect heeft het gehad. Sommige mensen voelen zich nog een slachtoffer van het leven. Deze ervaring was een omslagppunt van: ‘wow, het is je eigen keuze!’. En mooi om zoveel mensen te ontmoeten en die gastvrijheid te zien!