In mijn studententijd ging ik eens klussen bij een vriend die ging verhuizen. Omdat het veel werk was, hadden we het hele weekend ingepland. De eerste avond werkten we door tot ’s avonds laat. Dit was al zo laat, dat mijn vriend mij wel af zou zetten met de auto. Op die manier hoefde ik niet nog twintig minuten te fietsen.

Bij mijn studentenhuis aangekomen sprong ik uit de auto en kwam ik er achter dat de sleutel van mijn kamer nog in mijn fiets zat, die veilig in het schuurtje van het nieuwe, onbewoonde huis stond.

Destijds hadden we in het studentenhuis een lege kamer die als washok werd gebruikt. Een wakker huisgenootje liet me naar binnen en deed dit washok voor me open. Die nacht sliep ik op een kaal matras vlak bij mijn eigen kamer en eigen bed. De volgende ochtend kon ik ook geen schone kleren aandoen, maar was er gelukkig wel ontbijt in het nieuwe huis.