Verhalen_NL

Edinburgh

Ik was met mijn vriendin op vakantie naar Schotland. Naar Edinburgh. Het was voor het eerst sinds 2 jaar dat we weer op vakantie konden, omdat we er eindelijk weer eens geld voor hadden. Dat was erg fijn. De eerste dag hebben we gelijk zoveel gedaan dat we aan het eind van de dag enorme pijn in onze voeten hadden. We hebben namelijk alles gelopen.

De dag begon met dat we vanaf het AirBNB appartement gingen lopen richting de stad. Toen kwamen we allerlei hele mooie oude gebouwen tegen. Kerkjes met tierlantijntjes enzo. Mijn vriendin vergeleek gebouwen en de omgeving af en toe met Valkenburg (waar ze een paar weken voor de vakantie geweest was). We kwamen steeds dichterbij de stad. Daar was een enorm groot hotel met een whiskey naam. Toen kwamen we bij een oversteek plek en zodra je daar voorbij liep kwam je bij een adembenemend mooi uitzicht. Mijn vriendin was even stil en zei toen dat ze het nu niet meer kon vergelijken met Valkenburg. Je zou het de skyline van Edinburgh kunnen noemen. Aan de ene kant zag je een supermooie berg met rotsen
, aan de andere kant een kasteel op een berg en in het midden heel veel mooie oude gebouwen. Naast ons stond ook een hele mooie kathedraal…nou ja, een soort toren of nou ja, een monument. Daar was ook de tourist information. Daar gingen we kaartjes kopen voor van alles. Er was veel te doen namelijk. Bijvoorbeeld wel 10 verschillende soorten ghost tours. We haalden kaartjes voor 1 ghost tour en ook voor Camara Obscura.

Eerst gingen we de berg aan de linker kant van de stad beklimmen. Daar was ook hele mooie natuur. Dat heet Holyrood park. Het was een hele klimtocht en we hebben wel 1 a 2 uur gewandeld daar bij die berg. We hadden ook nog hoger gekund
, maar dan zou de wandeling nog weer veel langer hebben geduurd. Toen we bovenaan waren op het hoogste punt waar wij heen gingen hadden we echt een prachtig uitzicht over Edinburgh. Na de klimtocht en wandeling gingen we terug naar de AirBNB om even te eten en te rusten. We hadden toen al wat last van onze voeten, want we waren toen al zo’n 4 a 5 uur onderweg geweest. Naar het centrum en Holyrood park. We hadden niet heel veel tijd om te eten, want we hadden nog kaartjes voor Camera obscura en dat zou om 8 uur sluiten.


Camera obscura was een flink steile heuvel op voorbij de tourist infromation. Het was al bijna half 8 toen we er aan kwamen. We zijn toen door het gebouw geraced en we hebben nog een verhaal aangehoord wat ongeveer 10 minuten duurde. Het ging over de Camera Obscura. De eerste was nl. in Edinburgh. Het was een technologisch hoogstandje in de 16e of 17e eeuw ofzo. Ja, dat is een breed kader, maar ik weet het niet meer precies. Het is in ieder geval hetzelfde idee als een telescoop. Licht en beeld worden van buitenaf opgevangen. Vanuit een hele hoge toren op een berg zit dus dat telescoop idee. Wat je buiten ziet wordt dan geprojecteerd op een witte tafel. In die tijd hadden ze geen tv of iets wat in de buurt kwam, dus het was toen een gigantische attractie. Via het beeld van bovenaf zag je mensen buiten lopen. Je kon ook met een wit papiertje mensen oppakken en dan doen alsof je de mensen weer plat drukte. Of je kon een bruggetje bouwen met een papiertje. Die kon je dan neerleggen op een weggetje en dan leek het net alsof mensen over een brug liepen. De lens op de toren kon 360 graden draaien, zodat je de hele stad kon zien. In de rest van het Camera obscura gebouw waren allemaal illusies enzo. Gezichtsbedrog en hologrammen en dat soort dingen. Je zintuigen werden steeds voor de gek gehouden. Er was ook een tunnel met een draaiende cilinder eromheen met allemaal lichtjes enzo erop. Als je daar doorheen liep leek het net alsof je opzij viel. Ik heb er heel even ingestaan. Ik ben er niet doorheen gegaan, want ik had het gevoel anders keihard op m’n bek te gaan.  

Na Camera Obscura zijn we nog heel even een half uurtje in een kroegje geweest waar we een pint cider gedeeld hebben. Het heette Whistle Binkies en er was een heel leuk bandje aan het spelen. Daarna moesten we weer terug naar een grote kathedraal in de stad, want daar begon de ghost tour. Die werd gegeven door een iets kleinere blonde meid. Ze kwam zelf niet uit Schotland. Ze klonk Frans-achtig. Ze vertelde bij een monument, the mercat cross, dat een vent in de middeleeuwen door 3 oude vrouwtjes wijs gemaakt werd dat hij koning zou worden. Daarom wilde hij de koning van dat moment vermoorden. Hij werd gepakt en werd toen 7 dagen lang gemarteld. Ze beweerden dat zijn geest daar nog steeds rondliep. Daarna gingen we naar een parkeerplaats. Dat zou de meest haunted place van Edinbrugh zijn. Het was gebouwd op een oud kerkhof, maar het was verder een gewone parkeerplaats. Toen gingen we een donker steegje in. Iemand liep toen langs en toen zei de gids iets als: ‘laten we met zijn allen stil staan en hem na staren’. Maar alleen een paar mensen in de groep deden mee. In dat steegje gooide mensen vroeger toilet emmers naar beneden. Die leegde ze. Dat liep dan naar een lager deel van de stad waar vroeger een meer was. Mensen konden iets roepen en vanaf de straat konden mensen dan weer iets terug roepen zodat ze geen poep op zich kregen. Maar mensen waren soms ook dronken en niet ad rem genoeg om op tijd terug te roepen. Dan kregen ze alle afscheiding gewoon over zich heen.

Toen gingen we door naar de vaults. Die zaten bij hun tour gebouwtje. Dat zijn een soort ondergrondse opslagruimtes. Dat waren een stuk of 8 donkere kamertjes waar best wel wat spoken gezien en/of gehoord waren. 1 ervan heette de watcher. Die wilde mensen er altijd uit hebben en die rook schijnbaar naar whiskey en bier. In een andere kamer zat een schoenmaker. Daar kwam the watcher nooit. Volgens de verhalen zat er ook een geest van een vrouw die haar kind had verloren. Als er een zwangere vrouw was ging ze die altijd lastig vallen. En er was nog een geest waargenomen die eruit zag als een klein jongetje die voortbewoog als een hagedis. Ze noemden hem de lizard boy. Al met al was het toch best weer een aardige wandeling. Op een gegeven moment hoorde we trouwens ook een luide bonk. Het klonk alsof iemand verderop een zwaar krat omkantelde of alsof er een reus op een deur bonsde. Dat gebeurde 3 keer snel achter elkaar. De tour guide zei dat ze dit nog nooit had meegemaakt. Ze stelde toen voor om maar snel verder te gaan. Maar dus dat was wel weer een hele wandeling.

Vervolgens gingen we naar een kroeg die heet the banshees labyrinth. Die maakte ook gebruik van vaults kamers. Het was een kroeg met 2 barren en allerlei kleine kamertjes om in te zitten. In de meeste kon je zitten tenminste. Er was ook een pool ruimte en 2 van de kamertjes hadden tralies ervoor en daarachter zaten dan ook weer barren met skeletten die daar aan het drinken waren. Die waren zo opgesteld alsof ze een eigen feestje hadden daar. Verderop hingen er ook martelwerktuigen aan de muur. De tafeltjes hadden de vorm van doodskisten. We hadden van te voren op internet gelezen dat ze in deze kroeg niet zo hielden van toeristen. Wij gingen toch lekker overal foto’s van maken. Daarom zei mijn vriendin tegen een jongen die haar aan keek: ‘Ja, we zijn nu eenmaal toeristen, dus we maken foto’s’. Die jongen antwoordde met: ‘oh maar wij zijn ook toeristen. We komen uit L.A.’ Toen bleek dat ze van een Old skool death metal band waren. Ze hadden net opgetreden. Ze waren aan het toeren door Europa. Die jongens waren ook hun ogen aan het uitkijken in die kroeg. Ze waren ook een beetje van hot naar her aan het gaan, dus we hebben maar eventjes met ze staan praten. Vervolgens hebben we nog meer andere kamertjes verkend. Er zat ergens ook nog een podiumpje. Daar was een beetje apartje muziek en er waren aparte mensen. Het is lastig om te beschrijven. Het was iets in de sfeer. Het was ook een metal/rock kroeg en hier was heel andere soort muziek. Toen kwam er een Nederlandse man naast ons staan. Hij bleek de chauffeur van die band te zijn. Hij zei dat we gerust even bij hun konden komen zitten. Maar wij hadden last van onze voeten, dus we gingen eerst even zitten met een drankje. Die jongens van die band stonden namelijk ergens. Toen ons drankje op was waren die jongens toch ook weg. We konden ze niet meer vinden.

Later raakten we aan de praat met een dronken Spanjaard die sinds 5 jaar in Edinbrugh woonde. Hij was met een vriend van hem uit Australië. We gingen even met ze praten aan een tafeltje. Die Spanjaard was dronken allerlei verhalen aan het vertellen, maar zijn vriend verveelde zich een beetje. Ze zijn dus vrij snel weggegaan, omdat die Australiër dat graag wilde. Toen vonden we geen andere mensen om mee te praten, dus gingen we naar een andere kroeg. En toen we naar buiten gingen kwamen weer die jongens van die band voorbij. Dus wij riepen ze om te vragen waar ze heen gingen. Ze waren ook opzoek naar een andere rock kroeg, dus we zijn met hen naar de whistle binkies gegaan. Daar waren live bandjes. Toen kwamen we er daar ook nog achter dat hun tour ook naar Utrecht ging. Het was de zondag nadat we terug zouden zijn van vakantie. Daar zijn we toen ook nog heen geweest en daarna weer de kroeg in met ze (in Utrecht). Het was in ieder geval toen ook een hele gezellige avond met ze. Toen zijn we vanaf de kroeg weer terug gelopen naar de AirBNB.

We hadden zoveel gedaan op die dag. Eerst naar de toeristen informatie, toen gingen we richting die berg (Holyrood park). Onderweg daarheen hadden we ook nog veel gedaan. Eerst waren we naar een kiltmaker geweest en nog een klein museum dat heette het childhood museum. Daar was allerlei speelgoed door de jaren heen. Het leukste was een apparaartje waar je 10 penny’s in kon doen. 1 was van sweenie todd. Daar zag je dat een hoofd afgehakt werd die vervolgens door een valluik viel. De andere was een spookhuisje. Daar gingen dingen bewegen zoals een tafeltje enzo. Een meisje zat een beetje sarcastisch zo van: ‘oh eng hoor de vaas beweegt’, maar achteraf zei ze: ‘That was the best 10 pence I’ve ever spent!’. Ze hadden er in ieder geval erg veel lol om. Verder hebben we aardig wat van de stad gezien richting die berg. Nou ja, toen weer terug naar de AirBNB, toen weer naar de stad en trappen op bij de Camera Obscura, dat was ook op de top van een berg, toen een kroegje gezocht, toen een ghost tour van anderhalf uur, kort in de kroeg gezeten, toen weer naar een andere kroeg en uiteindelijk ook weer helemaal terug gelopen. De volgende dag moesten we wel blaren pleisters kopen. Al met al was de vakantie in Edinburgh echt ontzettend leuk. Het is misschien ook wel de mooiste stad die ik ooit gezien heb.

Ik heb nu alleen over de eerste dag verteld, maar er is ontzettend veel te zien en te doen. Ze hebben daar iets met horror en ook iets met Harry Potter. J.K. Rowling heeft veel inspiratie opgedaan in Edinburgh. Er zijn erg veel mooie gebouwen en er is ook veel mooie natuur. Het kasteel in de stad is ook heel erg mooi. Op de laatste dag van de vakantie hebben we ook nog een day tour gedaan naar de Highlands en naar Loch Ness. Dat was ook geweldig.