Even vanaf het begin, dit is een verhaal van toen ik mijn been heb gebroken, ik vertel het verhaal graag omdat het zo lullig was. Ik was 11/12 jaar oud, we waren met wat kinderen aan het spelen op een schoolplein, we speelden een spelletje genaamd politie/boefje, een van mijn favoriete spelletjes waarbij kinderen de politie waren en we boefjes moesten vangen en als we ze hadden gevangen, werden ze in gevangenis gestopt. Dit was eigenlijk een afgebakend stukje op speelplein.

Ik was boefje en ik werd achterna gezeten door de politie en ik zat zo in het spel en ik lette totaal niet op, dus ik rende als en speer en ik keek om om te kijken of het boefje, of ik bedoel politie, me al gevangen had en toen knalde ik tegen en jongen op. Heel  hard, echt gewoon volop gewoon BAM, confrontatie, en het was echt een klein jongetje, paar koppen kleiner dan ik, misschien 6 of 7 jaar echt een klein jochie en ik liep spontaan tegen hem op, ik hoorde een krakje, mijn enkel zwikte de andere kant op dan normaal, de verkeerde kant op.

We vielen op de grond, iedereen huilen en drama zoals typisch bij kinderen met een ongelukje,  ik dacht in begin dat ik gewoon mijn enkel had verzwikt, zoals bijna iedereen op die leeftijd die druk bezig is met rennen en spelen dus ik dacht ooh dit is gewoon weer zoiets. Maar toen moest ik naar de dokter, want het bleef maar pijn doen.

Toen bleek dat ik mijn scheenbeen en kuitbeen had gebroken en toen moest ik nog naar ziekenhuis, want ze zouden er pinnen inzetten en opereren en ik werd ook onder narcose gebracht en alles en toen ik bij kwam bleek dat zodra ze het been beter hadden bekeken, ze de pinnen er niet in gingen zetten maar het gewoon zouden laten helen.

Toen werd ik later opgebeld door het jongetje van 6 /7 waar ik tegenaan was gelopen, hij belde me nog met z’n moeder aan de telefoon en het jongetje had helemaal niks, hij was helemaal OK, niks gebroken niks verzwikt en ik lag in het ziekenhuis met een dubbel gebroken been, omdat ik tegen een klein jongetje was op gebotst, dus vandaar lullig verhaal (je zou verwachten andersom) en dat was mijn verhaal.