Gister had ik een nieuw soort ervaring. Mijn vriendin en ik zijn in verwachting van een dochter die uitgerekend is voor volgende week zaterdag. Dus we zijn echt in de laatste loodjes fase. Maar dat betekend ook dat alles gevoeliger ligt als er iets afwijkt betreffende de zwangerschap. Ik bedoel zoals gister bewoog onze dochter wat minder en blijkbaar vinden de verloskundige dit een reden om ons naar het ziekenhuis te sturen, gewoon voor de zekerheid, voor een echo en hartritme scan.

Dit was natuurlijk ondertussen al negen uur s’ avonds. Tegen de tijd dat we bij het ziekenhuis waren was het half 10, de tijd waarop ik normaal mezelf gereed maak voor slapen. Ik begin werk altijd om half 7 ’s ochtend dus stap om half 6 op. Maargoed half 10 dus bij ziekenhuis ter gooi in Blaricum. Natuurlijk wegens de corona-tijd mocht ik niet mee naar binnen en moest dus in de auto wachten.

Ik dacht dit zal tops vijfenveertig minuten duren, want de test duurt ongeveer 30 minuten en dan nog een echo, dus binnen een uur naar huis. Helaas helaas de goden dachten daar anders over. Mijn vriendin was niet de eerste die geholpen moest worden en ze hadden een drukkere avond dan gebruikelijk. Dit hoorde ik natuurlijk achteraf van mijn vriendin, dus al die tijd, uiteindelijk twee en een half uur, heb ik in de auto zitten wachten.

Wegens het tijdstip en de lange duur kon ik mijn ogen niet meer open houden. Dit veroorzaakte natuurlijk dat ik diep in slaap viel in mijn auto, voor het ziekenhuis. Gelukkig was het er rustig dus niemand had last van mij, of ik van hun.

Vertelt de verteller mij duidelijke lach en gegiechel.

Mijn vriendin moest me toen wakker bellen om er voor te zorgen dat ik haar kon oppikken met de auto, want natuurlijk was de ingang waar ik haar had afgezet ondertussen gesloten en moest ze via de andere kant van het gebouw er uit. Dit was nog een hele zoektocht met de auto om elkaar te vinden. Gelukkig is dit gelukt en konden we samen naar huis. En heb ik besloten in de auto dat ik vrijdag, vandaag maar ging uitslapen en een keer niet zo vroeg mijn dag begin.

Terwijl de vertellen rustig aan het na lachen is werd ik nieuwsgierig naar hoe het ging met de baby dus stelde de vraag of alles goed was bevonden gedurende echo

Oh tuurlijk helemaal vergeten te zeggen, sorry. Ja met de kleine ging het helemaal goed, alles gezond en wel. Blijkbaar had zij gister de luie dag zoals ik die vandaag lijk te hebben.

Gevolgd met nog een brullende lach.